Rus medyası yazdı: Bildiklerinizi unutun
Rusya’nın Suriye’deki askeri üslerinin geleceği tartışılırken, stratejik bahislerde önemli makaleler hazırlayan ve Rus dış siyasetine ait resmi görüşleri de aktaran Küresel Affairs isimli Rus mecmuasında yayımlanan bir makalede, Hmeymim ve Tartus’un, bilhassa Kuzey Afrika ve Sahel’deki operasyonlar için kıymetli bir lojistik merkez olduğu belirtildi. Makalede, “Hmeymim’de yakıt ikmali olmadan Rusya’nın nakliye uçaklarının Libya, Orta Afrika Cumhuriyeti, Mali, Nijer ve Burkina Faso üzere noktalara ulaşmasının sıkıntı olduğu” söz edildi. Ayrıyeten, Rusya’nın Akdeniz’deki kalıcı deniz gücünün bu üsler olmadan sürdürülemeyeceği vurgulandı.
LİBYA VE İRAN
Suriye’deki üslerin yerine gelebilecek alternatifler ortasında Doğu Libya’daki Tobruk ve Bingazi öne çıktı. Lakin Libya’daki varlığın hukuksal altyapısının zayıflığı ve Batı’nın Libya Ulusal Ordusu lideri Halife Hafter üzerindeki baskısı, bu seçenekleri riskli hale getirdi. İran ise teorik bir alternatif olarak değerlendirildi, fakat Hamedan Üssü’nün 2016’da Rusya tarafından kısa müddetli kullanımı üzere tecrübeler, bu işbirliğinin tartışmalı ve kısa ömürlü olacağını gösterdi. Başka alternatifler olarak bedellendirilen Mısır, Cezayir ve Sudan ise ya istikrarsızlık ya da Batı ile bağlantılar nedeniyle uygun bulunmadı.
TÜRKİYE’NİN ROLÜ
Makalede, Rus askeri üslerinin Suriye’de HTŞ (Heyet Tahrir el-Şam) tarafından rastgele bir taarruza uğramamış olması dikkat cazibeli bir nokta olarak değerlendirildi. Burada Türkiye’nin rolüne işaret edilerek, Ankara ile HTŞ ortasında bu hususta örtülü bir mutabakat olabileceği belirtildi. Ayrıca HTŞ lideri Ebu Muhammed el-Culani’nin, Rusya’ya “Suriye halkıyla bağlantılarını yine gözden geçirme talihi verdiği” sav edildi.
YENİ SURİYE YÖNETİMİ
Makalede, HTŞ’nin gelecekteki gücüne dair soru işaretleri lisana getirildi. HTŞ’nin yaklaşık 15 bin silahlı adamı olduğu belirtilirken, Suriye genelinde eski Suriye Ordusu askerleri ve hükümet yanlısı kümeler da dahil olmak üzere yüz binlerce silahlı kişi bulunduğu vurgulandı. Şayet yeni idare ülkenin iç savaşa sürüklenmesini engelleyemezse, Rus üslerinin kullanımının zorlaşabileceği söz edildi.
LAZKİYE VE ALEVİLER
Makalede dikkat çeken bir öteki senaryo, Lazkiye’de bir Alevi gerilla kümesinin ortaya çıkması oldu. Bu kümenin, Sünni çoğunluk tarafından yönetilen yeni Suriye’den özerklik ya da bağımsızlık arayışında olabileceği öne sürüldü. Bu türlü bir senaryonun, Suriye’nin mezhep ve etnik çizgilerle büsbütün bölünmesi manasına geleceği tabir edildi.
RUSYA-TÜRKİYE İLGİLERİ VE NATO
Makale, Türkiye’nin Rusya için stratejik bir ortak olmadığını açıkça tabir etti:
“Türkiye, bir NATO üyesiydi ve çatışmalara bakışı Rusya’dan çok daha farklıydı. Ekonomik işbirliği ağır olsa da bu, Türkiye’yi stratejik bir ortak haline getirmezdi.”
RUSYA KAYBETTİ
Son olarak makalede, Rusya’nın Suriye’deki kayıpları kabul edildi ve şu yorum yapıldı:
“Esad rejiminin devrilmesi elbette Rusya için önemli bir darbedir. Bu durum hem bölgede hem de ötesinde birçok sorun yarattı. Fakat Rusya, Orta Doğu siyasetinin tuzaklarıyla yüzleşen birinci güç değil ve son güç de olmayacak. 2011’den bu yana Amerikalılar, Fransızlar, Suudiler, Türkler ve İranlılar acı mağlubiyetler yaşadı. Fakat Washington, Paris, Riyad, Ankara ve Tahran, siyasetlerini ayarlamak ve yine yapılandırmak için olumsuz tecrübelerini kullandılar (ve kullanacaklar). Bu bakımdan Moskova bir istisna olmamalıdır”
