Bennu Gerede yeni kitabının ilk paylaşımını yaptı

Kendinden yola çıkarak yaptığı bayan cinselliği açıklamalarıyla vakit zaman dikkatleri üzerine çeken fotoğraf sanatkarı Bennu Gerede, tekrar ses getirecek bir paylaşımda bulundu. Daha evvel ‘Ben, Ben Nü’ isimli bir kitap çıkaran Gerede, ikinci kitabın yolda olduğunun sinyallerini verdi.

‘Adı ne olsun’ başlıklı bir paylaşımla yeni kitabına isim aradığını vurgulayan Bennu Gerede, kimi kısımları de paylaşmayı ihmal etmedi. Kitabın kapağında kullanılacağı düşünülen ve kendisine ilişkin olan çıplak fotoğrafa ‘Unutulmuş/Sex ve Utanç’ yazan Gerede iki modül halinde şunları yazdı:

“Bu kitap, seyahatimin ham, filtresiz bir anlatımıdır—özellikle bir bayan olarak tam manasıyla gerçekleştirilmiş bir cinsel varlık olmanın ne manaya geldiğini anlamaya yönelik bir seyahat. Bu, cinsel keşfe gerçek yaptığım bir seyahatin kıssasıdır, çok daha erken bir vakitte başlaması gereken bir seyahat.

Ben, narsistik bir baba ve bir biçimde berbat muamele gören bir anne tarafından yetiştirildim—ikisi de son derece eğitimli ve entelektüel olmalarına karşın, çocuklarına sevgi ya da etik kıymetleri öğretmekte yetersizdiler. Bunun yerine, endişe ve utanç hayatlarımızı yönetir, bizi anlamadığım formda şekillendirirdi, ta ki çok daha sonra.

Annem, ben çok küçükken bizi terk etti ve babamız bizi büyüttü. Varlığı, bizi korumak yerine daha fazla acı verdi. Yıllarca, annemin yokluğuyla çaba ettim—şaşkın, kızgın ve dolu bir formda öfkeyle. Lakin artık, vakit ve perspektif kazandıkça, onun kararını farklı bir ışıkta görüyorum. Bizi terk etmedi; kaçtı. Güçsüz hissettiği bir hayatı terk etmeyi seçti ve hayatta kalmayı tercih etti. Hayallerini takip etmek için gitti.

Ve yıllar ve büyük bir içsel çalışma ile, seçimlerini anlamaya ve ona affetmeye başardım.Güven ya da güvenlik rehberliği olmadan bir dünyada yol almaya bırakıldım, temas, kimlik ve erken hayatımın kaosuna açıklık getirebilecek bir şey aradım.

Bunu sunamayan yerlerde ve insanlarda mana aradım, süreksiz ilgi anlarını sevgiyle ve yüzeysel onaylamayı kabul ile karıştırdım. İlişkin olma gereksinimi, kaçınmam gereken yollara beni yönlendirdi ve utanç yükü beni bir gölge üzere takip etti.

Ama her kusur, her yanlış adım bir ders haline geldi. Her yanlış dönüşle, kendim hakkında daha çok şey öğrendim—ne istediğimi, ne istemediğimi ve asla kabul etmeyeceğim bir hayatı.

Kolay bir yol değildi. Büyüme nadiren kolaydır. Tekrar de, acı ve öz kuşku ile birlikte, içimde yıllarca endişe ve utanç altında gömülü olan gücü keşfetmeye başladım.

İşte bu, o arayışın öyküsüdür: tabana vurmak, ve modül kesim, yavaşça kendime geri dönüş yolumu bulmam. Bu, tekrar keşfetmenin bir hikayesidir—güvenmeyi, sevmeyi ve nihayetinde, her vakit olmak istediğim kişi olarak dimdik durmayı öğrenmek.

Bu, dünyamızın bize o hakkı elinden almaya çalıştığı bir dünyada, güçlü, cinselleştirilmiş bir insan olarak var olma hakkını savunmanın nasıl bir şey olduğunu argümanlı bir halde sahiplenme yolculuğumdur. Artık dünyadaki yerimi bilmeyen o kız değilim. Ben bir bayanım, hayatımın doruğunda dimdik duran—gelişen, özgürleşmiş ve muazzam bir biçimde canlı.

Dört tane erkek çocuk doğurdum, tek başıma büyüttüm, iki kere evlendim, farklı meslekler yaşadım ve buna karşın, en derin dönüşüm, yaptıklarımda değil, kim oluyorum.

Her gün büyüyorum, açılıyorum, her vakit olmak istediğim bayana dönüşüyorum. Ve burada, gücümün doruğunda duruyorum, her zamankinden daha ilgili, daha durdurulamaz. Zira gerçeği söylemek gerekirse—bu basamakta, rekabet yok. O saçma sapan oyunları oynayan insanların piyonu olmuyorum.

Bunun içinde bir hoşluk var, kanıtlayacak hiçbir şeyim olmadığını, saklayacak hiçbir şeyim olmadığını bilmenin getirdiği, güçlü bir huzur var. Şeffaf ve korkusuz. Dünya bakabilir, lakin benim kendime sahip çıktığım şeye dokunamaz.

İşte bu, kadınlığın her istikametini nihayet kucakladığım andır—toplumun o boğucu beklentileri altında gömmeye çalıştığı taraflarımı. Her şey olmamız beklenir: sağlayıcılar, iyileştiriciler, besleyiciler, hayat vericiler, bakıcılar.

Bu unvanları zincirler üzere takarız ve şayet bu rollerin dışına çıkmaya cüret edersek, siliniriz, göz arkası ediliriz, kıymetsiz olarak bir kenara atılırız. Lakin şayet cinselliğimize, cinsel gücümüze sahip çıkmazsak—o ham, filtresiz güce yer açmazsak—görünmez oluruz.

Açık olayım: Cinsellik, güçtür. Kimsenin inkar edemeyeceği, kimsenin göz gerisi edemeyeceği cinsten bir güç. O güç, toplumun temelini sarsan, bastırmaya çalışan bir sistemi bozan cinstendir.

Ve sen bir cinsel varlık olarak görülmüyorsan? Hiçbir şeysin. Göz arkası edilirsin. Ve unutulursun”