Futbol değil eğitim taktiği: 4-4-4’ten 4-4-3’e dönüş
Geçen günlerde katıldığı yayında 12 yıllık zarurî eğitim hakkında konuşan Milli Eğitim Bakanı Yusuf Tekin, “Zorunlu eğitimin çok olduğunu, yakında bunun tartışmaya açılacağını ben de iddia ediyorum. Bu kadar uzun bir müddet standart bir eğitime çocukları tabi tutmak gerçek olmayabilir” demişti.
Bunun akabinde dikkat çeken bir rapor ortaya çıktı. Enderun Özgün Eğitimciler Derneği, Maarif Platformu ve Medeniyet Enstitüsü’nün düzenlediği “Türk Eğitim Sistemi ve Zarurî Eğitimin Yansımaları” bahisli çalıştayın sonuçları paylaşıldı.
“12 yıllık zarurî eğitim dayatması çocukların kabiliyeti, meslek edinmeleri ve yuva kurmaları önünde büyük bir engel” denildi. Bu kapsamda 12 yıllık mecburî eğitimin 11 yıla indirilmesi önerildi. Söz konusu raporda şu ayrıntılar öne çıktı;
– Mecburî eğitim uygulaması, eğitimi bir hak değil dayatma aracı haline getirmekte.
– Lise ve üniversitelerimiz her öğrencinin çarçabuk mezun olduğu yapı ve anlayıştan kurtarılmalı.
– Herkesi mezun edip diploma sahibi yapmak üzerine kurulmuş sistemi öncelikle değiştirmeliyiz.
– Mecburî eğitim mühleti düşürülmeli, branşlaşma yani yönlendirme erkene çekilmeli, sınıf geçme yönetmeliği yine gözden geçirmeli ve bitirme imtihanları geri gelmeli.
İŞSİZLİĞİN YENİ İSMİ: ÜNİVERSİTE ÖĞRENCİSİ
– Mecburî lise eğitimi algı noktasında mecburî bir üniversite eğitimini doğurduğu için üniversite öğrencisi olmak işsizliğin yeni ismi olmuştur.
– Üniversite çağına gelen bir çocuğun artık endüstrinin en büyük gereksinimi olan iş alışkanlıklarına ve mesleksel marifetlere sahip nitelikli eleman olma ihtimali kalmamıştır.
SON 4 KESİNLİKLE DEĞİŞMELİ
– 4 + 4 + 4 olarak tanım edilen eğitim sisteminin öncelikle üçüncü dört yıllık kısmı zarurî olmaktan bir an evvel çıkarılmalı ve okumak isteyenler için üç yıla düşürülmeli.
– 12 yıllık zarurî eğitimin bilhassa son dört yıllık diliminin, yani lise kısmının zarurî olması; okullardaki ders başarısızlığının, düzensizliğin, disiplin meselelerinin, suistimallerin ve kalite düşüklüğünün esas temel sebeplerinden birisi.
– Ülkemizde büyük çapta orta eleman eksikliği olduğu bilinmekte. Bu açığın kapatılması için öncelikle öğrencilerin büyük kısmını mesleksel eğitime yönlendiren bir uygulamaya geçilmesi gerekmekte.
– Mesleksel eğitimde en değerli bahislerden birisi mesleksel eğitimin prestijinin yükseltilerek özendirilmesi. Bu okullar öbür bir liseye girmeyi becerememiş olanların mecburen gittiği okullar olmaktan çıkarılmalı. Bunun için de meslek liseleri mühendis olmanın ilk basamağı olarak gösterilebilir.
– Üniversitelerde kısımların kontenjanları talebe nazaran değil ülkemizin gereksinimlerine, nüfusa ve istihdam imkânlarına nazaran planlanmalı, kontenjanlar belirlenirken popülist yaklaşımlardan uzak durulmalı.
