Mansur Yavaş’tan apolitik röportaj

Korkusuz Gazetesi muharriri İpek Özbey, bugünkü köşe yazısında Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Mansur Yavaş ile yaptığı “apolitik” röportajı taşıdı. Kelam konusu röportajda Yavaş, en sevdiği yemekten aşka dair pek çok hususa kadar fikirlerini paylaştı. Özbey’in o köşe yazısı şu formda;
“Güne başlarken bir ritüeliniz var mı?
Ben güne erken saatte başlarım ve bir an önce belediyeye gelirim. Buna tatil günleri haftasonları da dahil.
En son hangi kitabı okudunuz?
Dragos.
En sevdiğiniz ses ne sesi?
En sevdiğim ses, torunlarımın sevinçle gülüşleri… Onların kahkahaları, hayata dair umudun, sevginin ve geleceğe olan inancın en hoş sözü. Bir insanın en büyük memnunluğu, sevdiklerinin sağlıklı, huzurlu ve keyifli olduğunu bilmektir. Başta torunlarım ve tüm çocukların sesi, bana bu ülkenin yarınlarına dair en büyük ilhamı veriyor. Zira biz, onlara daha hoş bir gelecek bırakmak için çalışıyoruz.
En çok dinlediğiniz üç müzik?
Her türlü müziği dinliyorum…
Türkiye bir müzik olsa hangisi olurdu?
Türkiye bir müzik olsaydı, bu elbet ki halkın hislerini, tarihini, çabasını ve umutlarını en güzel anlatan bir eser olurdu. Bu toprakların sesini en hoş yansıtan müziklerden biri de “Memleketim” müziğidir. Zira bu müzik, vatan sevgisini, birlik ve beraberliği, Anadolu’nun ruhunu içinde barındırıyor. Ancak Türkiye’nin yalnızca bir tarafı yok, bazen “Uzun İnce Bir Yoldayım” müziği üzere sabır ve çabayı anlatır, Neşet Ertaş’ın türküleri üzere özümüzden, Barış Manço’nun müzikleri üzere halkın içinden, Cem Karaca’nın ezgileri üzere hak ve adalet arayışında bir memleketiz. Bizim müziğimizi yalnızca notalar değil, sokaktaki bir çocuğun gülümsemesi, bir annenin duası, çalışan işçinin alın teri de besteler. Türkiye bir müzikse, onun en hoş melodisi halkının sesidir.
Aşka inanır mısınız?
Aşk, insanın en derin hislerinden biridir. İnanırım alışılmış ki. Sevgiyle, hürmetle, sadakatle yoğrulmuş bir bağın insan hayatını güzelleştirdiğine inanırım. Gerçek aşk, karşılıksız fedakârlık yapabilmektir. Sevdiklerinizle birlikte, sevginin ve düzgünlüğün çoğaldığı bir hayat diliyorum.
Kırmızı çizginiz nedir?
Bizim kırmızıçizgimiz milletin hakkıdır, adalettir, kul hakkıdır. Yetimin hakkına, kamu malına el uzatılmasına, vatandaşın emeğinin heba edilmesine asla göz yummayız.
En sevdiğiniz yemek?
Yeşil fasulye, yaprak sarma.
Asla yemem dediğiniz bir şey var mı?
Sevmediğim ayırt ettiğim bir yemek yok.
Sizi ne heyecanlandırır?
Beni en çok heyecanlandıran şey, vatandaşın hayatına dokunan, gerçek manada bir fark yaratan projeleri hayata geçirmek ve bunların olumlu sonuçlarını görmektir. Bir öğrencinin eğitimine takviye olduğumuzda, bir esnafın yüzü güldüğünde, bir annenin çocuğu için duyduğu korkuyu hafiflettiğimizde, bir gencin geleceğe umutla bakmasını sağladığımızda, işte o vakit sahiden heyecan duyarım.
Yağmur mu, güneş mi?
İkisini de birbirinden ayıramam. Yağmur da hoş güneş de… Yağmur rahmettir; güneş ise umut demektir. Karanlığı aydınlatır.
İnsanlarda en sevmediğiniz üç özellik?
Haksızlık, hukuksuzluk, samimiyetsizlik ve sorumsuzluk. Haksızlık, bir insanın emeğini yok saymaktır. Bizim anlayışımızda, adalet her şeyin temelidir. Samimiyetsizlik, kelamla öbür, hareketle öbür davranmaktır. İnsan, evvel dürüst olacak; söylediğiyle yaptığı bir olacak. Sorumsuzluk ise verilen sözleri tutmamak, üzerine düşeni yapmamaktır. İnsan, ailesine, işine, memleketine karşı sorumlu olmalı. Zira herkesin küçük bir katkısı, büyük bir uygunluğu büyütür. Bizim yolumuz, adaletin, samimiyetin ve sorumluluk şuurunun yoludur.
Yeniden dünyaya geldiniz ve seçme bahtınız var kim olmak istersiniz?
Yeniden dünyaya gelsem tekrar bu hoş memlekete, tekrar bu kadim topraklara hizmet eden biri olmak isterdim. Unvanın, makamın, ismin pek bir kıymeti yok. Değerli olan, adaletle, dürüstlükle, halkın içinde ve halk için çalışabilmek. Tahminen bu bir öğretmen olarak çocuklara ışık olur, tahminen bir çiftçi olarak toprağı işler, tahminen de yine bir belediye başkanı olarak vatandaşın derdine derman olmaya çalışırdım. Lakin ne olursa olsun, tekrar bu ülkeye, bu millete hizmet eden biri olmayı seçerdim. Zira en büyük memnunluk, insanlara yararlı olabilmektir.
Kaç yaşına kadar yaşamayı dilersiniz?
Ömür, hizmet edebildiğimiz, bir vatandaşımızın hayatına dokunabildiğimiz sürece manalıdır. Yaşın bir değeri yok, kıymetli olan geride nasıl bir iz bıraktığımızdır. Şayet bir gün bile daha fazla yaşamak, bir çocuğun yüzünü güldürmeye, bir annenin sıkıntısına deva olmaya, bir gencin hayaline dayanak vermeye vesile olacaksa, o gün değerlidir. Bu yüzden problem uzun yaşamak değil, dolu dolu, yararlı ve onurlu yaşamaktır. Bizim dileğimiz de budur”